سپاس و ستایش
- سپاس خداى راست که کارهاى پوشیده را داند؛ و نشانه هاى روشن، او را شناساند، و دیده بینا دیدنش نتواند. نه چشم آن کس که او را نبیند منکر او گردید، و نه دل آن کس که او را شناخت، به دیده تواندش دید. در برترى از همه پیش است و هیچ چیز برتر از او نیست، و در نزدیک بودن چنان است، که چیزى نزدیکتر از او نیست، پس نه برتر بودن او، وى را از آفریده اش دور داشته، و نه نزدیک بودنش آفریده ها را با او در یک رتبت بداشته. خردها را بر چگونگى صفات خود آگاه نساخته، و در شناخت خویش تا آن جا که باید بردیده آنها پرده نینداخته. اوست که نشانه هاى هستى بر او گواه پیداست، و زبان دل منکر بدین حقیقت گویاست، و از آن چه مشبهان و منکران درباره او گویند مبراست.
- سپاس خداى را، که نومید نیستم از رحمت او، تهیدست نیستم از نعمت او، و نه مایوس از مغفرت او، و سر نپیچیده از عبادت او. خدایى که رحمت او پیوسته است، و نعمت او ناگسسته. دنیا خانه اى است ناپایدار، و مردم آن ناچار از گذاشتن شهر و دیار. دنیا شیرین است و خوشنما، در پى خواهانش شتابان و پویا، و دل بیننده را فریبا. پس رخت از آن بربندید با نیکوترین توشه اى که شما را آماده است، و مپرسید در دنیا افزون از آنچه شما را بسنده است. و مخواهید در آن بیشتر از آنچه شما را کفایت کننده است.
- اى مردم! همانا بر شما از دو چیز بیشتر مى ترسم: از خواهش نفس پیروى کردن، و آرزوى دراز در سر پروردن، که پیروى خواهش نفس، آدمى را از راه حق باز مى دارد، و آرزوى دراز، آخرت را به فراموشى مى سپارد. آگاه باشید که دنیا پشت کرده است و شتابان مى رود، و از آن جز اندکى باقى نیست، همچون قطره هاى مانده بر ظرفى که آب آن را ریخته اند و تهى است. آگاه باشید که آخرت روى آورده است و هر یک از این دو را فرزندانى است. از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا مباشید، که روز رستاخیز هر فرزند به مادر خود پیوندد. هماناامروز روزکار است و روز شمار نباشد، و فردا روز شمار است و کس را مجال کار نباشد.
نهج‌البلاغه - ترجمه دکتر سید جعفر شهیدی - خطبه‌های 42، 45 و 49.
